In het decor staat ongemakkelijk iemand van Guinness World Records te wachten of deze voorstelling daadwerkelijk de langste opkomst ooit heeft. Een acteur is nu al een aantal dagen aan het opkomen en kan elk moment aankomen. Wat hij gaat doen als hij er eindelijk is weet niemand. Misschien buigt hij wel? Of misschien houdt hij een monoloog waardoor het publiek in tranen uitbarst? De acteur weet niet zo goed wat te doen en probeert het publiek te troosten, tevergeefs want de toeschouwers blijven maar huilen.
Er vallen zoveel tranen dat er een klein riviertje ontstaat. Het decor spoelt langzaam weg, de acteur en de Guinness World Records-man proberen nog houvast te zoeken. Helaas, ze verdwijnen langzaam in de rivier van tranen en spoelen terug naar waar ze opkwamen.
Het publiek stopt met huilen, applaudisseert en gaat weg.

De voorstelling met misschien wel de langste opkomst ooit probeert een voorstelling te zijn met misschien wel de langste opkomst ooit.

Deze voorstelling werd genomineerd voor de VSCD Mime/Performance Prijs in 2022
Uit het juryrapport: “In ‘De voorstelling met misschien wel de langste opkomst ooit ‘van Elias De Bruyne die hij onder de vleugels van Artemis, Over het IJ, Oerol en Plan B wordt de titel helemaal ingelost. Op Oerol vond deze locatievoorstelling plaats in een duinlandschap. In plaats van een monumentale opkomst wordt al snel duidelijk dat we naar iets heel anders zitten te kijken: Het landschap van de Terschellingse duinen. Door de theaterconventies naar zijn hand te zetten stuurde De Bruyne onze blik verwachtingsvol dat landschap in, dat in al zijn eenzaamheid een hele nieuwe poëtische betekenis krijgt. En dat met slechts de belofte om op te komen.”